مشخصات گیاه شناسی گوجه فرنگی

مشخصات گیاه شناسی گوجه فرنگی :

گوجـه فرنگـی با نام علمی لیکوپرسیکون اسکولنتوم و از خانواده سولاناسه میباشد گیاهی است چند ساله و علمی ولی معمولاً به صـورت یکسـاله کشـت مـی گـردد . اشـکال وحشی جنس لیکوپرسیکون دارای بیش از ٨ گونه میباشد . توزیع و پراکندگی طبیعی گونـه هـای وحشـی ایـن گـیاه محـدود بـه کوه هـای آند میباشد .

محل یا محل های اهلی شدن این گیاه به طور دقیق مشخص نیست ،شـواهد زیادی دلالت بر منطقه مکزیک دارند . گوجه فرنگی معمولاً در مناطق بومی یا گرمسیری به صورت چند ساله است ولی درمـناطق معتدـله بـه صـورت یکسـاله کشـت می گردد دارای برگهای مرکب و ساقه علمی بوده و خصوصیات گل بدین شرح است :

گل هـای گوجه فرنگی بر روی نافه گرزن مانندی با درجات متغیر پیچیدگی های متعدد ظاهر میشود . قاعده گلها روی ساقه بطور سه در مـیان در گـره هـای برگی ظاهر می گردد . گل دهی بصورت دایره ای بوده و در هر روز یک یا دو گل باز میشود . گل دهی در یـک گـل آذین معین قبل از این که در گل آذین قدیمی تر مترقف گردد ، شروع میشود . به این دلیل گلها و جوانه های گل تمامی مـراحل بـاز شـدن ، معمـولاً در یـک شـاخه وجـود دارد .

گل دو جنسه است و مادگی توسط لوله توپر که توسط پرچمها ایجاد می گـردد پوشیده می شود . دانه های گرده توسط حفره های جانبی و کناری پرچمها به داخل حفره مرکزی ریخته میشوند از آن جائی کـه گل به حالت آویزان است دانه های گرده توسط نیروی ثقل به دهانه لوله جائی که کلاله قرار دارد می افتد . بنابر این خود گرده افشانی به صورت خود به خودی صورت می گیرد .

در برخی از شرایط امکان دگر گرده افشانی در گوجه فرنگی وجود دارد :

الف ) گونه های خود ناسازگار که دلیل ژنتیکی دارد .
ب ) در برخـی از روزهـای گـرم کـه بـیش از حـد معمـول بـرای رشـد باشـد ممکن است خاهه بیش از اندازه رشد نموده و آماده پذیرش دانه های گرده خارجی گردد .

عادت رشد ساقه گوجه فرنگی :

ازلحـاظ عـادت رشـد ارقام مختلف گوجه فرنگی شامل سه حالت رشد نا معین ـ معین ـ بشر معین دیده می شوند .

• در ارقام رشد نامعیـن جوانه انتهایی به رشد خود ادامه داده و پس از تولید هر سه برگ یک گل آذین بوجود می آید . ارقام گلخانه ای مختص به این نوع می باشند . هر چند در مزارع نیز ممکن است استفاده گردد .
• در ارقام با رشد معین جوانه انتهایی پس از مدتی به گل آذین خـتم مـی گـردد . در ایـن ارقـام به ازای هر دو برگ یک گل آذین وجود دارد . معمولاً هر شاخه پس از ٢ الی ٣ برگ در انتها به یـک گـل آذیـن محدود میشود . از این ارقام جهت برداشتهای مکانیکی استفاده می گردد و در مزارع کشت می گردند .
• در ارقام نیمه معین به ازای هر سه برگ یک گل آذین و در نهایت در جوانه انتهایی نیز جوانه گل تولید می شود . در ایران معمولاً برای کشت در مزارع و گلخانه از رشد نامعین استفاده می گردد.